شمس لنگرودی این روزها پرکار است . در دو ماه اخیر سه مجموعه شعر از او منتشر شده است . "آوازهای فرشته بی بال" نام مجموعه شعرهای اجتماعی شاعر است که با نگاهی مداراگرایانه و پرهیز از نگاه جزم گرایانه شکل گرفته است . این کتاب شامل 87 شعر کوتاه و بلند شاعر با مضمون اجتماعی است . شاعر با پاسخ به این سوال که شعر چیست ؟ کتاب را آغاز می کند . سه شعر ابتدایی کتاب به این سوال پاسخ می دهد که شعر از نگاه شاعر چیست و این چیستی چه نسبتی با جهان درونی و بیرونی شاعر دارد . همین سه شعر نسبت شاعر را با جهانی که می خواهد در دیگر شعرهایش بیافریند نشان می دهد.
اما به تازگی دو کتاب شعر دیگر از شمس لنگرودی منتشر شده است . "تعادل روز بر انگشتم" نام یک مجموعه شعراوست که با لحن و بیانی ساده عشق را روایت می کند . شاید بتوان این کتاب را در ادامه 53 ترانه عاشقانه دانست . اما کتاب "وعجیب که شمسم می خوانند" شامل 63 ترانه عاشقانه است . این کتاب با زبان و جهان متفاوتی نسبت به دیگر اشعارعاشقانه از عشق و زندگی سخن می گوید . شاید "تعادل روز بر انگشتم" را خوانندگان بیشتری بخوانند و با او ارتباط حسی و معنایی برقرار کنند اما بی تردید ماندگاری زبان مجموعه شعر "و عجیب که شمسم می خوانند " بیش از دیگر آثار او خواهد بود و خوانندگان حرفه ای شعربا این دست از شعر ها ارتباط عمیق تری برقرار می کنند .
مجموعه شعر های "آوازهای فرشته بی بال" ، " تعادل روز بر انگشتم" و "و عجیب که شمسم می خوانند" را انتشارات نگاه منتشر کرده است و به زودی نقدی بر "آوازهای فرشته بی بال" به قلم نگارنده در روزنامه شرق منتشر خواهد شد .